• +48 660 435 291
  • swiech.sandra@gmail.com, Tychy

Tag Archives: Zaburzenia

Przewodnik pacjenta: zaburzenia nastroju (afektywne) – depresja i mania

Niniejszy artykuł zawiera podstawowe informacje na temat zaburzeń nastroju, które mogą być wskazówką do rozpoznania problemu własnego lub u bliskich osób.
Zaburzenia nastroju obejmują depresję, manię i zaburzenie dwubiegunowe (maniakalno – depresyjne).

Depresja
Objawy depresji można podzielić na cztery grupy. Należą do nich nastrój, myślenie, motywacja i symptomy fizyczne.
Zaburzenia nastroju:
Osoba w depresji, zapytana jak się czuje, zwykle użyje takich określeń jak: smutek, przygnębienie, beznadzieja, samotność, poczucie winy, niepokój, brak sensu. Czynności, które wcześniej cieszyły, stają się nudne i nie sprawiają satysfakcji. Utrata zainteresowań stopniowo obejmuje większość sfer życia. Przyjemność czerpana z rozrywek, z życia rodzinnego i towarzyskiego, słabnie, nawet jedzenie czy seks tracą swój urok.
Symptomy poznawcze:
Człowiek cierpiący na depresję ma negatywny obraz siebie i niskie poczucie własnej wartości. Uważa, że jest kimś gorszym, nieudolnym i obwinia się za wszelkie niepowodzenia. Oprócz pesymistycznego myślenia o sobie, przyszłość jawi się w czarnych barwach, jako beznadziejna, skazana na porażkę.
Zaburzenia motywacji:
Trudności z podejmowaniem działania, problemy ze wstawaniem rano z łóżka, chodzeniem do pracy, a także niechęć do rozrywek, są częstymi objawami depresji. Również podejmowanie decyzji staje się przerażające i paraliżujące. W silnych stanach depresyjnych, osoba nie radzi sobie z wykonywaniem nawet koniecznych do życia czynności.
Objawy fizyczne:
Powszechna jest utrata apetytu i wiążący się z nią spadek masy ciała, choć w łagodnych stanach depresyjnych, waga może wzrastać. Zaburzenia snu przejawiają się problemami z zasypianiem i przebudzaniem się wczesnym rankiem. Depresji towarzyszy także brak energii i znaczne zmęczenie, nawet po małym wysiłku. Często pojawia się utrata zainteresowania seksem, problemy z erekcją lub brak podniecenia.
Mania
Na obraz manii również składają się objawy należące do czterech grup:
Zaburzenia nastroju:
W przeciwieństwie do depresji nastrój maniakalny charakteryzuje się podwyższeniem, euforią, ekspansywnością, pobudliwością. Może również mieć postać rozdrażnienia.
Symptomy poznawcze:
Myśli osoby w manii są spójne z nastrojem, są wybujałe, pomysły szybko się zmieniają i łatwo o rozproszenie uwagi. Osobie będącej w manii towarzyszą przekonania o swojej omnipotencji, nie dostrzega ograniczeń, ani konsekwencji swoich pochopnych, często ryzykownych działań. Postrzeganie innych często opiera się na skrajnościach: wszyscy są albo dobrzy albo źli.
Zaburzenia motywacji:
Nadmierna aktywność, szybkie działanie, nieprzemyślane, nagłe zmiany przedsięwzięć, to typowe zachowania maniakalne. Często też podejmowane są ryzykowne, niebezpieczne aktywności jak: przypadkowy seks, hazard, zaciąganie kredytów i pochopne inwestycje finansowe, nadużywanie alkoholu, nieostrożna jazda samochodem. Charakterystyczny jest również ekstrawagancki ubiór i makijaż.
Objawy fizyczne:
To przede wszystkim zmniejszenie potrzeby snu i wzrost energii.

Zaburzenie dwubiegunowe CHAD objawia się naprzemiennym występowaniem okresów manii i depresji, przy czym stany depresyjne zwykle trwają dłużej.

Stopień nasilenia powyższych dolegliwości może być różny, od łagodnych stanów depresyjnych, czy hipomaniakalnych, do głębokich, ciężkich epizodów. Okresy chorowania mogą być krótsze, epizodyczne, lub przybierać postać chroniczną. Często depresja ma tendencje do powtarzania się i jest wtedy diagnozowana jako zaburzenie depresyjne nawracające. Bywa, że depresja jest uwarunkowana porami roku. Mamy wówczas do czynienia z depresją sezonową SAD. Charakteryzuje się ona pojawianiem stanów depresyjnych późną jesienią i ustępowaniem wczesną wiosną, co ma związek z niedoborem światła.
Przyczyny zaburzeń nastroju są wieloczynnikowe. Dotyczą zarówno z kryzysów życiowych, utrat, traumatycznych przeżyć, jaki i z czynników biologicznych, związanych z genetyką oraz nieprawidłowościami w funkcjonowaniu układu nerwowego i hormonalnego.

Samobójstwo jest najdramatyczniejszą konsekwencją depresji. Dlatego niezwykle istotne jest zapoznanie się z tematem zaburzeń nastroju, aby jak najwięcej potrzebujących otrzymała pomoc. Dotyczy to zarówno osób chorych, jak i bliskich, którzy mogą zawczasu zareagować i zachęcić do podjęcia leczenia psychiatrycznego / psychologicznego.

Leczenie zaburzeń nastroju zwykle polega na łączeniu farmakoterapii i psychoterapii.
Jeśli istnieją podejrzenia depresji lub manii, należy udać się do psychologa, który w razie potrzeby skieruje do psychiatry. W zaburzeniu dwubiegunowym najczęściej stosowane są leki, natomiast nie każde obniżenie nastroju wymaga wprowadzania antydepresantów. Psychoterapia uczy sposobów radzenia sobie z przykrymi emocjami, pesymistycznym nastawieniem, aktywizuje do podejmowania działań i codziennych obowiązków. Wsparcie psychologa wydłuża okresy remisji, ułatwia też wczesne rozpoznanie symptomów depresji lub manii, aby w porę zareagować.

Psycholog Psychoterapeuta Katowice Tychy

Jak efektywnie korzystać z psychoterapii?

Powodzenie terapii zależy zarówno od psychoterapeuty jak i pacjenta. Celem niniejszego artykułu jest jednak pokazanie, co pacjent może zrobić, ze swojej strony, by jak najskuteczniej skorzystać z psychoterapii.

Na początku należy ustalić cel terapii, jaki chce się osiągnąć. Udając się do psychologa, osoby zwykle chcą lepiej się poczuć, ulżyć swojemu cierpieniu. Nie zawsze jednak zastanawiają się, co konkretnie miałoby się zmienić w ich życiu. Warto więc zadać sobie pytanie, co może być przyczyną problemów, czego brakuje, co chciałoby się uzyskać. Ostatecznie cele terapeutyczne zostaną omówione z terapeutą, mogą być również w toku terapii modyfikowane, niemniej istotna jest aktywność pacjenta w ich formułowaniu. Natomiast terapeuta wskaże drogę jaką można podążać, by osiągnąć swoje założenia. Jednak nie zrealizuje ich za pacjenta. Psychoterapia nie jest operacją medyczną, podczas której pod narkozą zostaje naprawiony chory organ. Terapeuta zaś, nie jest chirurgiem. Podpowie w czym tkwi problem, ale to pacjent będzie go przepracowywał i to bez znieczulenia. Zajmowanie się problemami zwykle wiąże się z trudnymi przeżyciami, jednak czekanie aż stanie się cud i objawy same znikną jest mało prawdopodobne. Terapia bardziej przypomina uczenie się, które wymaga wysiłku i zaangażowania.
Również szczerość i otwartość pacjenta wobec terapeuty ma znaczenie dla osiągnięcia oczekiwanych efektów leczenia. Zgłaszane objawy i trudności zwykle mają swoje korzenie w historii życia pacjenta. Dlatego warto przemyśleć i opowiedzieć, jakie wydarzenia, czy relacje z ważnymi osobami, mogły mieć wpływ na powstanie zaburzeń. Terapeuta sam ich nie odkryje, a ukrywanie bolesnych doświadczeń spowoduje, że leczenie będzie stało w miejscu.
Ważne jest także poświęcanie czasu na refleksje miedzy sesjami oraz odrabianie terapeutycznych zadań domowych, aby praca nad sobą nie ograniczała się tyko do spotkań z terapeutą.
Należy też starać się zmieniać swój dotychczasowy sposób myślenia, zwykle oparty na nierealistycznych i destruktywnych przekonaniach, a także ćwiczyć nowe zachowania, doświadczenia oraz sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami. Samo omawianie problemów podczas sesji i uświadamianie sobie ich przyczyn, nie spowoduje trwałej zmiany zachowania i przeżywania. Niezbędna jest do tego własna praca i ćwiczenie nowych umiejętności w realnym życiu.

Psycholog Psychoterapeuta Katowice Tychy
1